Vliegen

"Goede reis terug. Hoe lang is het eigenlijk vliegen?"
"Dertien uur!"
"Da's lang. Gaat dat met de kinderen?"
"Ja hoor. Gewoon blijven zitten en je komt er wel".

Tja, dertien uur vliegen is lang, maar wel te doen. Een beetje slapen, een beetje eten en heel veel filmpjes kijken. Jari en Iven kijken er minstens drie per vliegreis. Het commentaar van Jari na onze vlucht terug naar Singapore was dan ook: "het lange wachten op het vliegveld en het vliegen went wel". Toch waren we natuurlijk wel blij weer thuis te zijn.

Wat ik niet helemaal voorzien had was de jet lag. Inmiddels hebben we drie nogal wakkere nachten achter de rug. De eerste paar uur slapen gaan zonder problemen. Maar zo vanaf een uur of 2 tot 5 zijn Maaren en Lasse wakker. Alle yogakunsten heb ik al in de strijd gegooid: adem halen diep in de buik, ademhalingen tellen, masseren, slap worden als een pudding... En dan om 7 uur weer op omdat de school is begonnen. Ik had echt met ze te doen gisterenochtend. Je snapt dat het rond het avondeten niet meer echt gezellig is bij ons.

Maar goed, we komen er wel. Afgelopen nacht is de schade al teruggebracht tot 2 uur wakker. En Kimmo en ik gingen om 9 uur naar bed onder het motto " slapen wat je slapen kan".

Wat wel mooi is, is de sfeer die samenhangt met het midden in de nacht wakker zijn. Het doet me denken aan de nachtvoedingen van een paar jaar geleden. Het schept een band, zo samen wakker zijn en proberen wat te doezelen. En tegelijkertijd ook dat gevoel van "ik wil slapen, laat me met rust!".

Wij kijken terug op een erg geslaagde kerstvakantie. De kinderen (en wij ook) hebben genoten van het logeren bij opa's en oma's en het spelen met vriendjes. We moeten allemaal weer een beetje op gang komen in Singapore. Af en toe vloeit er een traantje, ook mede dankzij de vermoeidheid. Iven verwoordde het mooi: "als je langer in Singapore bent, lijkt Nederland veel verder weg. Nu is het weer een beetje dichterbij gekomen".

p.s. Gespot: broodsnijmachine in nieuw winkeltje op 400 meter afstand van ons huis. Als ze daar toch eens Nederlandsachtig brood zouden gaan verkopen?! Dan kunnen we ons kleffe supermarktbrood en dure Zwitserse brood vaarwel zeggen. Ik durf het bijna niet te hopen...