Dat geldt overigens voor ons allemaal. Lasse kwebbelt vrolijk Engels met Jo Ann, Maaren heeft een hoop nieuwe vriendjes gemaakt en is supertrots dat hij naar alle kinderfeestjes mag, Iven heeft zichzelf op school overwonnen en was zelfs tevreden met zijn spreekbeurt en Jari heeft het ondanks de heimwee naar Deurne hier in Singapore toch ontzettend naar zijn zin. Kimmo leert steeds beter op zijn eigen kracht te vertrouwen en gaat de conflicten bij Philips niet uit de weg.
Dat uit je comfortzone, dat smaakt naar meer. Het begint heel voorzichtig. Je moet nu eenmaal eten en dus ook boodschappen doen. Daarvoor moet je hier met de auto op pad. Dat heeft tot gevolg dat je aan de linkerkant van de weg moet rijden, dat je je auto er af en toe gewoon tussen moet frotten als je wil afdraaien en dat je moet parkeren in veel te smalle parkeergarages. Vervolgens loop je in de supermarkt tussen de groente en denkt wat is dat hier allemaal. Je ontdekt dat ze hier aan de kassa je boodschappen voor je inpakken en dat ze liever niet hebben dat je je daar mee bemoeit (want de tomaten zouden eens per ongeluk onder de meloen terecht komen). De eerste keer ben je nog veel te gespannen, de tweede keer heb je het al aardig onder controle, de derde keer denk je 'yes, dat heb ik maar weer mooi geflikt' en de vierde keer is je comfortzone een beetje opgerekt.
Het uit je comfortzone komen heeft ook af en toe tot gevolg dat je denkt 'Waar ben ik toch in hemelsnaam aan begonnen'. Zeker als we met z'n zessen tegelijk een beetje rond lopen te frotten. Het brengt namelijk ook de nodige spanningen met zich mee. En dan wordt het er meestal niet gezelliger op. Lasse die alleen maar wil tutten met muis, die je natuurlijk vergeten bent mee te nemen toen je hem op ging halen. Maaren die zenuwachtig is voor z'n eerste feestje, omdat hij bang is dat ie alleen maar gezonde dingen mag eten. Iven die supergespannen is voor zijn overnachtig op kamp en met een bleek hangend gezicht in de bus zit. Jari die boos is dat we hem zonder iets te vragen meegesleept hebben naar Singapore. En zo kan ik nog wel even doorgaan...
Maar dan de successen, die smaken naar meer. Gisterenavond heb ik eindelijk mijn eerste tenniswedstrijdje gewonnen (met 10-9, close finish) en ik sprong gewoon een gat in de lucht. Vanmorgen heb ik twee groepen 8 een opwarm-dramales gegeven als voorbereiding op de musical en het was even wennen, maar ook erg leuk! Het brengt je in zo'n positieve flow, je komt er weer eens achter dat je meer kunt dan je zelf denkt. Mijn eerste schrijfcursus-succes laat nog even op zich wachten (ik ben voornamelijk nog aan het ploeteren), maar ook dat gaat ongetwijfeld goed komen.
Die opgerekte comfortzone, die bevalt mij goed. Ik ben van plan hem de komende tijd nog groter te maken. Zodat ik me er ongestoord en vrij in kan bewegen.Van rechttoe rechtaan rennen naar de overkant tot een pirouetteje draaien, alles is in een keer mogelijk.
Location:Singapore
