zomervakantie, afscheidsvakantie

Ieder jaar vertrekt ongeveer een derde van de families aan de Hollandse school naar andere oorden. Natuurlijk gaan veel gezinnen weer in Nederland wonen, maar ook Houston, Brazilie, Noorwegen en Duitsland zijn voorbij gekomen. In Nederland vond ik de zomervakantie altijd een welkome onderbreking, hier ligt dat net een beetje anders. De weken voor de zomervakantie zijn een periode van afscheid nemen. Hier markeert de zomervakantie echt een einde. Toen het dan ook eindelijk zomervakantie was, liepen niet alleen de kinderen, maar ook alle moeders met de tong op hun schoenen. Echt, mijn werk als secretaresse bij HB verbleekte bij het managen van een huishouden met vier kinderen in de afscheidsperiode.

Het regende kinderfeestjes. Altijd even laten weten of je komt, bijhouden of je wel of niet aan het gezamenlijke cadeautje meedoet en kijken of je qua vervoer niet in de knoop komt met de activiteiten van de rest van de kinders. Nog even in de gaten houden of het misschien handig is met een andere moeder samen te rijden, zodat je maar één keer naar de andere kant van Singapore hoeft te crossen. Op een gegeven moment ben ik in mijn agenda gaan bijhouden welke moeder ik een enveloppe met hoeveel dollars wanneer moest overhandigen. Afscheidscadeautjes en knutsels voor weggaande klasgenootjes, voor verjaardag vierende juffen en meesters en voor de bedankte groepsmoeders. Kortom, mijn organisatietalenten zijn weer eens goed aangesproken!

Daarnaast was ik ook om de haverklap op school te vinden. Met vier kinderen op school is er altijd wel één waar iets in de klas te doen is. Zoveel zelfs, dat een vriendje van Maaren, toen ik weer eens op school rondliep, aan me vroeg: "Waarom ben je nu alweer op school?" Ook wordt er aan het eind van het schooljaar een afscheidsassembly georganiseerd op school. Alle gezinnen die van de Hollandse School weggaan, worden naar voren geroepen. Al met al een behoorlijk emotionele bezigheid, al die afscheidsnemende kinderen. Ook Iven's beste vriendje hier verhuist deze zomer terug naar Nederland. En dat is natuurlijk niet leuk.

Toppunt van deze afscheidsassembly is het schoollied. Meester Joris had ons de avond van tevoren al gewaarschuwd: "Zakdoeken mee, want het wordt weer huilen!" Hij was zo grappig geweest om een plaatje van een grote doos tissues op het scherm te vertonen onder het zingen van het schoollied. Nu heb ik altijd al een beetje moeite om het droog te houden onder het schoollied. Hoogstverbaasd om mezelf was ik, de eerste keer dat me dat overkwam. Ondertussen weet ik dat meer moeders er last van hebben. Stel je voor: je staat in Singapore, ver weg van alle familie en vrienden in Nederland, in de gymzaal van een Hollandse School (HSL) en zo'n 400 kinderen (waaronder die van jou) zingen uit volle borst (!) de volgende tekst:


Schoollied HSL

Singapore, daar leven wij
De HSL hoort daar ook bij
’s Morgens vroeg de bus, mama nog vlug een kus

Elke dag een koelbox mee
De warmte valt niet altijd mee
Maar we wonen hier en maken veel plezier

Al is het ver van Nederland
De school geeft ons een goede band
En daarom zingen wij nu hand in hand

Refr.:  School van de tropen, in het verre oosten
School van het spelen, leren met elkaar
Hier leef ik mijn dromen
Hier wil ik altijd komen
School, Holland op de evenaar

Een plaats van pret, een fijne tijd
Van warmte en geborgenheid
Prachtig is het wel, hier op de HSL

Eerst ben je nieuw, je went hier wel
Nieuwe vrienden maak je snel
Soms voor even, soms voor het leven

Ooit als je oud bent en al grijs
Denk je terug aan deze tijd
Je raakt hem nooit meer kwijt

Wij gaan de komende weken lekker even bijkomen en daarna uitgerust beginnen aan een nieuw schooljaar!

Op kamp

Wat een bofkonten, die Jari en Iven! Ze hebben allebei een schitterend kamp achter de rug. Tja, dan helpt het als de tropische eilanden voor je deur liggen.



Iven is met z'n klas op kamp geweest naar Sentosa, het vermaakeiland voor de kust van Singapore. En spannend dat hij het vond! Hij wilde zelfs helpen met het inpakken van z'n spullen. Een dag van tevoren dus de paklijst erbij gepakt en alles één voor één bij elkaar gezocht. Ontzettend geduldig stopte Iven alles in Jari's sporttas, die voor deze gelegenheid door moest gaan als weekendtas. Natuurlijk ook wat snoep mee en sgd 10 zakgeld.



Ik ging 's morgens met de auto mee naar school om uit te zwaaien. Met een strak, bleek gezicht zat ie in de bus. De spanning was er vanaf te lezen. Maar de volgende dag kwam hij met een stralend koppie thuis. Hij had het zo leuk gehad, dat hij geen tijd had om ons te missen. Ze hebben de Amazing Race gedaan. Een soort speurtocht door Sentosa waar ze in groepjes van vier (zonder begeleiding) te voet, per fiets en met de bus rond moesten trekken om opdrachten te vervullen. Geweldig, vond ie het. En ik vond het geweldig dat hij er zo van genoten heeft. Dat hij zich twee dagen zonder ons prima staande heeft weten te houden. Hij wordt groot...


En dan Jari, die had het geluk het kamp van groep 8 mee te mogen maken. Hij is naar Tioman in Maleisie geweest. Ze vertrokken maandagochtend heel vroeg en waren vrijdagmiddag terug. Zijn kamp werd begeleid door de biologen van Ecofields trips. Tijdens de presentatie van Ecofields voor de ouders in de klas, was iedereen na afloop stil. Zo onder de indruk waren we.
Ze hebben onder andere gesnorkeld, een nachtwandeling door het oerwoud gemaakt, 8 uur lang door het oerwoud gewandeld, beestjes gezocht op het strand, heerlijk gegeten en natuurlijk een kampvuur gehad.



Behalve leuk, was het kamp ook nog educatief. Ook Jari was onder de indruk van het geleerde tijdens zijn kamp. Onderstaande tekst heeft hij zelf geschreven:

Ik ben pas op kamp geweest en daar hebben we met de hele klas een heleboel over het behouden van de natuur geleerd, ook hoe je daar zelf mee kan helpen. Dit zijn de dingen die je zelf kunt doen:

1. Rijd nooit op olifanten. Als je dat alles gedaan hebt ben je verbaasd over hoe die olifanten zo goed luisteren. In de meeste gevallen doen ze dat zo: Als de olifant nog heel erg jong is geven ze hem ver ee lange periode geen voedsel en water, ook houden ze hem uit zijn slaap. Uiteindelijk geeft de olifant op en doet hij maar gewoon wat mensen willen dat hij doet.

2. Geef “wilde”vissen nooit te eten. Als je dat doet wordt die vis lui en zoekt hij zelf geen eten meer. Er is ook een soort vis dat een bepaald spul van het koraal af eet zodat het koraal kan groeien. Als je hem voert dan eet hij dat spul niet meer van het koraal af en dan gaat het koraal dood.

3. Als je vis koopt kijk dan of die vis niet met een groot net of met een andere niet diervriendelijke manier is gevangen (zoals de meeste gevangen worden). Schilpadden of andere dieren kunnen verstrikt raken in dat soort netten en dat is een van de redenen dat de schilpad uitsterft.

4. Het laaste wat we geleerd hebben is dat je nooit haaienvinnensoep moet eten. De vinnen worden zo gecollecteerd: Ze vangen een haai en terwijl die nog leeft snijden ze de vinnen er af dat is heel erg pijnlijk, als de vinnen eraf zijn gooien ze de haai zonder vinnen gewoon weer terug in zee en daar bloed hij dan dood.

Nadat je dit gelezen hebt weet je dus wat je niet moet doen. Een van de dingen die je wel moet doen is dit aan iedereen vertellen. Als het kopen stopt stopt het doden ook.

Location:Singapore