Wat doe jij nou eigenlijk?

Een vraag die ik, op vakantie in Nederland, regelmatig krijg, is 'Wat doe jij nou eigenlijk?' Vooral als de vraagsteller in kwestie net van tevoren heeft begrepen dat ik niet werk én ook nog een hulp in huis heb, krijgt die vraag een speciale lading. Tja, wat doe ík nu eigenlijk, denk ik dan. Hoe ga ik dat in hemelsnaam uitleggen zodat ik liefst ook nog een beetje intelligent en nuttig over kom?

Dan begin ik maar bij de middag. Die is namelijk makkelijk, dan ben ik met vier kinderen in de weer. Ik vang de kinderen op als ze uit de schoolbus stappen, geef ze wat te drinken en een snoepje ('mam, mag ik nog een snoepje?' 'Nee, jij hebt er al twee gehad.' 'Maar ik heb nog honger.' 'We gaan zo eten.' Enzovoorts, enzovoorts.) probeer ze te ontfutselen wat er op school is gebeurd, ontvang vriendjes, ga mee stokken zoeken, rij op en neer naar zwemles, school, en vriendjes, ga nieuwe schoenen met de kids kopen, knutsel Sinterklaassurprises, zoek witte korte broeken voor het Kerstopteden, jaag kinderen achter de computer, labtop en ipad uit, bemiddel welk filmpje er gekeken kan worden, bewonder nieuw verwerfde vaardigheden (variërend van op handen en voeten kunnen lopen tot de letter ij schrijven tot het beluisteren van een zelf gecomponeerd muziekstuk in Garageband), informeer naar huiswerk, overhoor woordjes, maak reclame voor de groente tijdens het avondeten, stuur iedereen de douche in (en wel je haren wassen, ook bij je oren,) poets tanden én flos, lees verhaaltjes voor, luister naar de belevenissen van die dag, hang nog even op de bank (als er tenminste geen ouder- of informatieavond is) en plof moe maar voldaan in bed.



'En 's ochtends dan? Dan zijn de kinderen toch op school?' Tja, dat is een punt. Wat doe ik 's ochtends eigenlijk? Ik volg natuurlijk een cursus Creatief Schrijven bij de LOI. Hartstikke leuk en leerzaam, maar klinkt niet zo intelligent. Zal ik zeggen dat ik een boek aan het schrijven ben? Dan moet ik misschien ook vertellen wat voor boek en hoezo dan en wanneer het af is. Daar heb ik helemaal geen zin in. Wat nou als het toch niet helemaal lukt? Nee, laat maar. En bovendien zijn er ook nog weken bij dat ik aan die hele cursus niet eens toe kom. Hoe dat in hemelsnaam mogelijk is begrijp ik zelf ook niet.


Oh ja, ik tennis. Daar geniet ik van, maar da's wel een erge expatvrouwen bezigheid. Maar toch, het is erg leuk om op je 40-ste nog iets helemaal nieuws te leren. En bovendien is het erg nuttig om in het hete plakkerige Singapore je slome vermoeide lijf nog eens lekker actief te maken. Dus ok, ik sport.

Verder drink ik behoorlijk wat koffie en lunch ik af en toe. Nee, niet alleen, maar met een aantal expatdames samen. Maar als er iets niet interessant over komt...Maar het is wel belangrijk. Je komt aan in een vreemd land en kent helemaal niemand! Geen familie, geen vrienden, alleen je eigen gezin. Je moet je weg leren vinden en jij bent ook degene die de rest van het gezin zo'n beetje moet begeleiden. Wat is het dan fijn om mensen te spreken die in hetzelfde schuitje zitten. Die ook niet weten waar je kinderschoenen moet halen, die ook drie soorten mieren in de keuken hebben, waarvan de kinderen ook dwarsliggen, waarvan de man ook laat thuis is, die 's avonds ook in slaap vallen boven hun boek en eigenlijk ook niet weten wat ze de hele dag doen. Dus ok, ik werk aan mijn sociale contacten. Wat bovendien in Singapore een never ending story is, omdat mensen komen en gaan (heb je net een maatje gevonden, verhuizen ze terug naar Nederland, grrrr.)



Wat doe ik verder nog in de ochtend? Oh ja, ik doe één keer in de week boodschappen bij de supermarkt (een winkelwagen vol mét bult), waar ik in totaal een ochtend mee kwijt ben. Snel boodschappen doen gaat hier niet; druk met parkeren, druk in de winkel met mensen die allemaal op z'n gemak door de winkel slenteren, wachten bij de kassa omdat de kassière niet alleen de boodschappen afrekent, maar ook inpakt (daar moet ik nog eens apart een blog aan wijden.) Verder verleen ik als groepsmoeder wat hand- en spandiensten op school en ben ik om de haverklap op school om te kijken naar een of ander optreden van de kinderen. En tussen alle bedrijven door klets ik ook nog met liefde en plezier met ons bezoek uit Nederland en maak ze een beetje wegwijs in Singapore.




Kortom, wat doe ík nou eigenlijk?
Ik ben taxichauffeur, office manager voor de afdeling Zegers kids, therapeut, schrijver, hoofd facilitaire dienst, reisleidster, assistent op school, supply chain manager voor de keukenkastjes, ober en gastvrouw.

Geen wonder dat ik me nooit verveel!

Location:Deurne