vrijdag 14 oktober 2011

Mierennest





ikn .. poana


Iedere dag loopt er 's morgens dwars door onze tuin een kolonne mieren. Ze komen van de tuin van de buren en hebben blijkbaar verderop in de straat iets te zoeken. Ze gebruiken de voegen van onze tuintegels als paadje. Af en toe kiest er eentje een alternatieve route, maar over het algemeen sjokken ze allemaal achter elkaar aan. Hier en daar sjouwt er eens een mier een stokje of een kruimel mee. Van een afstandje ziet het er erg druk en intelligent uit. Alsof ze weten waar ze mee bezig zijn...





Ik heb zo het vermoeden dat onze aardbol er van een afstandje ook zo uitziet. Allemaal mensen die druk in de rondte sjouwen. De meeste kiezen het gebaande pad van huisje, boompje, beestje. Hier en daar verzint eens iemand wat anders. Het lijkt vast erg intelligent, alsof we weten waar we mee bezig zijn...

Maar is dat wel zo? Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik heb van mezelf toch sterk het vermoeden dat ik "maar wat doe". Natuurlijk, mijn eerste prioriteit hier op deze wereldbol is zorgen voor mijn vier kinderen. Maar het wil er bij mij niet in dat je eerst zelf besluit om vier kinderen op de wereld te zetten en dat dat dan je belangrijkste levensdoel is. Er moet iets meer zijn. En het moet iets te maken hebben met een talent dat je hebt. Als je echt iets moois wilt toevoegen aan het mierennest op aarde, dan moet het wel iets zijn waarin je uitblinkt, waarmee je boven de andere mensen uitstijgt, een bijzonder talent. Het zou toch mooi zijn als iedereen zijn meest bijzondere talent op deze aarde kon laten zien en dat we op die manier allemaal van elkaar kunnen genieten.





Eén van de redenen waarom ik op een gegeven moment ging internetten om een beeld te krijgen van wat leven als expat eigenlijk is, is dat ik qua werk in een vacuüm zat. Het was mij al langer duidelijk dat mijn studie Technische Bedrijfskunde heel nuttig is geweest, maar niet langer nuttig als richting om werk in te zoeken. Kikezz (mijn eigen webwinkel in woonaccessoires) bracht ook niet wat ik graag had gewild. Alhoewel ik het erg leuk vond om eigen baas te zijn, heb ik daarmee ook uitgevonden dat verkopen in ieder geval niet één van mijn sterkste talenten is. De vraag was toen: wat nu?

Als expatvrouw kun je een heleboel doen, maar werken is meestal niet één van die opties. Dus ging ik naar Singapore met het idee dat ik dan mooi twee of drie jaar de tijd had om uit te vogelen wat ik in hemelsnaam zou gaan doen als we terugkomen in Nederland. En alvast de eerste stappen in die richting zetten. Na de eerste drukke maanden komt die vraag nu zo langzamerhand boven drijven. Maar ja, waar te beginnen? Hoe mijn bijzondere talent te ontdekken? En hoe weet ik dan dat ik het deze keer ook echt gevonden heb?





Ik ga toch die mieren binnenkort eens achterna. Eens kijken of hun pad nu echt ergens toe leidt. Misschien kan ik daar nog wat inspiratie uit halen...

Location:Hillcrest Rd,,Singapore

2 opmerkingen:

  1. Is deze zin misschien van toepassing:
    De zin van het bestaan is zin IN het bestaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. In dit stukje horen we een serieuze ondertoon en ook merken we hier de idealistische levenshouding van de schrijfster.
    Dit stukje prikkelt de lezer om over dit onderwerp zelf ook na te denken.
    Hier in Singapore hebben we er al een avond over gefilosofeerd samen.
    Maar nu naar de schrijfster. Duidelijk is dat Maja wat met haar talenten wil doen. Je daar bewust van zijn is de meest belangrijke stap en lijkt ons stap 1. Je talent ontwikkelen stap 2. Welk talent je wilt of kunt ontwikkelen is zoals Loesje verwoord wellicht een zoektocht naar jezelf. Spring in het diepe en zie wat je tegenkomt. Het begin heb je gemaakt!
    liefs Piet en Antoinette

    BeantwoordenVerwijderen