Vrouwelijk schoon

Die Aziatische vrouwen hebben het toch maar goed bekeken; het stikt hier van de kleding-, schoenen- en tassenwinkels, massage en voetreflex salons, kappers en nagelstylistes. Verder is er in elk winkelcentrum wel een grote drogsterij te vinden met de meest luxe huidverzorging, parfum en make up merken (huismerk à la Kruidvat hier nog nooit gevonden, het huismerk van Sephora laat dan toch een andere eerste indruk achter).



Ik moet zeggen dat veel Aziatische vrouwen er dan ook op en top verzorgd bijlopen. Haren mooi glanzend en steil (met rebonding, dit is een soort omgekeerde permanent), nagels keurig netjes in de nieuwste lak, hoog gehakte schoenen (hoe ze daarop kunnen lopen zonder zere voeten te krijgen in dit weer is me nog steeds niet duidelijk), mooi geëpileerde wenkbrauwen en natuurlijk een mooie jurk (liefst van dat broeierige synthetische spul, ook onverklaarbaar). Nu was ik altijd erg van het praktische, maar zoals het een goed expat betaamd, sta ik natuurlijk best open voor goede ideeën van mijn gastland.

Zo heb ik inmiddels een strippenkaart bij de nagellakker in Holland Village. Ik ben al twee keer geweest (en moet nodig weer, want wat ik nu heb kan écht niet, afgebladderde nagellak ;-)). Die heeft het maar moeilijk met mij. Ze vond mijn nagels superkort. Blijkbaar breken en splijten de nagels van Singaporese dames niet de hele tijd (volgens Jo Ann hangt dit samen met het feit dat die ook minder doen). Ze zat dan ook bijna met het puntje van haar tong uit de mond mijn nagels te lakken. De tweede keer had ik nog zelf aangebrachte nagellak op mijn teennagels uit Nederland (you did that yourself, I guess). Werd ik er even fijntjes op gewezen dat het toch wel heel belangrijk was dat ik eerst een basecoat aanbracht. Daar had ik op de camping geen zin in gehad (eerst een basecoat, dan twee keer lakken, dàn nog een topcoat, wat een gedoe). Ook kreeg ik les in voetverzorging. Het was toch echt wel de bedoeling dat ik iedere dag even een verzorgende crème speciaal voor de voeten op mijn (ok, ik geef het toe) toch wel kloverige hakken smeerde. En dan liefst daarna een dikke sok erover (met 32 graden!), zodat de crème even goed kan intrekken.

Ook de weg naar de voetreflexologie heb ik ondertussen gevonden. De eerste keer was iets minder fijn, ik sprong bijna tegen het plafond omhoog van de pijn, dat deed zeer! Het moet vast heel nuttig zijn geweest, want relaxed was het in ieder geval niet. Met als gevolg dat ik een jaar lang dacht, bekijk het maar, daar begin ik niet meer aan. Maar afgelopen week heb ik weer wat moed verzameld en had ik een zeer goede mix tussen fijn en nuttig. Voor herhaling vatbaar dus!

Ook thuis ben ik ondertussen druk in de weer. Wenkbrauwen epileren kan ik ondertussen zelf, met een beetje hulp van internet. Die dingen groeien hier namelijk extra hard (schijnt hier goed groeiweer te zijn voor haar) en ik vind het toch wat overdreven om iedere week bij de schoonheidsspecialiste te zitten. Het was alleen een beetje jammer dat ik er pas na een half jaar achter kwam dat ik in de spiegel op de badkamer toch niet alle haartjes wist te detecteren. Nu ligt er buiten bij de spiegel een pincetje en kan ik mooi als ik op de schoolbus sta te wachten haartjes plukken.



Ook Jo Ann doet af en toe een duit in het zakje. Zo wist ze van de week te vertellen dat er bij de Dove-shampoo een goede mini hairstraightener zat (dat wist ze van haar vriendinnen). Wij dus bij de wekelijkse boodschappen in de supermarkt een megaverpakking Dove-shampoo gekocht (voor de kinderen, want wij willen hem allebei niet. Toch wel eens handig vier jongens, die shampoo gewoon shampoo vinden). Ik mocht hem als eerste uitproberen, of beter gezegd, Jo Ann heeft hem als eerste op mijn haren uitgeprobeerd. En zo zit ik hier dus te typen met steile haren. En het staat nog leuk ook...

Klap op de vuurpijl was wel de ervaring afgelopen dinsdag in het winkelcentrum. Samen met Petra (ja ja, ook uit Deurne, ook expat in Singapore) werd ik door een verkoopster een luxe winkeltje met héél weinig gezichtsverzorgingspotjes ingetrokken. Natuurlijk konden wij wel een crèmepje gebruiken (wij hebben namelijk veel rimpels van al het lachen). Na een uitgebreide uitleg van de (rimpelloze) verkoopster en een studie in de spiegel (zie jij wat? Tja, als ik heel goed kijk, misschien is er ietsjepietsje verschil) en het van zeer dichtbij bekijken van heuse voor-en-na foto's (genomen door de verkoopster), kwam natuurlijk het moment dat het de bedoeling was dat wij zo'n potje gingen kopen. 'Nou', begon de verkoopster met een diepe zucht (ze voelde vast nattigheid), 'normaal gesproken kost zo'n potje sgd 500 (ongeveer 300 euro en nee, ik vergis me niet in een nulletje) maar voor jullie maak ik een speciale aanbieding: twee voor de prijs van één!' Ik schoot nog net niet in de lach. Tja, daar zijn wij Deurnese dames toch net weer iets te nuchter voor...

Naar aanleiding daarvan heb ik overigens wel een mooie internetsite gevonden waar verzorgingsproducten met wetenschappelijk inslag getest worden. Dus als je het ook zat bent om je alleen maar te baseren op "Omdat ik het waard ben", zou ik zeker even een kijkje nemen http://www.paulaschoice.com/beautypedia-skin-care-reviews/best-products/

Nu heeft die mevrouw (natuurlijk) ook een eigen verzorgingslijn. Ik heb maar eens een proefpakketje besteld. Ik ben namelijk erg benieuwd of er crèmes bestaan die wél waarmaken wat er op de verpakking staat. Wat een werk! Wisten jullie dat? Dat je eerst je huid moet reinigen (cleanser), dan met een watje met toner aan de gang moet, dan moet je je huid exfoliëren (dode huidcellen verwijderen), daarna kun je met een serum proberen je rimpels een beetje glad te strijken, dan nog een vochtinbrengende crème (overdag met zonnefactor) en tot slot nog een special (bv om glimmende plekken te doen verdwijnen)! Ik vond een verschillende dag- en nachtcrème al heel wat. Maar goed, na twee keer proberen is het nog te vroeg om te zeggen of dit hele proces z'n vruchten afwerpt. Gezien de eerste resultaten, hoop ik voorzichtig op enige verbetering.



Zoals jullie zien, heb ik het er maar druk mee. Als ik de hele week in de weer ben geweest met zes verschillende potjes crème (moest ik nu eerst de toner of toch de exfolie-dinges), pincet, nagelvijlen (om afgebroken nagels zo goed mogelijk te redden), dikke sokken, haren stijlen, en een charmant antwoord verzinnen op de vraag "wat moet ik aan vandaag?", dan ben ik wel toe aan een uitgebreide voetmassage! Nooit geweten dat het zoveel werk is om jezelf als een dame te verzorgen. Maar weet je, als ik zo met mezelf in de weer ben, dan verschijnt er regelmatig een dikke glimlach op mijn gezicht. Ik krijg er zowaar lol in!

Location:Singapore