Drie jaar lang heb ik niet omgekeken naar het poetswerk in mijn huis. Van een afstandje zag het er allemaal spik en span uit. Iedere keer als we van vakantie terugkwamen was de hele boel gepoetst en lagen zelfs mijn onderbroeken in keurige stapeltjes in de la. Mijn taktiek was om elkaar in huis vooral niet voor de voeten te lopen en me niet te bemoeien met zaken die niet mijn hobby zijn. Op zich een goede taktiek, ik heb genoten van drie zo goed als poetsvrije jaren, je loopt alleen het risico dat als je je er wel mee gaat bemoeien, je toch wat in te halen hebt.
Als al mijn spullen zo'n week of 6 in een afgesloten container op een schip moeten, dan wil ik dat de verhuizers ze schoon inpakken. Dus begin ik de hoekjes en randjes van mijn salontafeltje te poetsen. Ach, dacht ik, ik pak even zo'n wit sponsje zonder poetsmiddel, dan gaat dit vlekje er ook nog wel af. Binnen de kortste keren was mijn sponsje zwart. Mmmmmm. Oké, de bedden dan. Zelfde verhaal. Keukentafel? Schoon blad, maar de poten... Oh jee, iets te enthousiast geweest met m'n witte sponsje, de lak er een beetje afgewassen. Geen nood, in de DIY shop vond ik een geweldig busje, even spuiten, doekje erover en het ziet er als nieuw uit. Da's gaaf, eens kijken of dat ook op m'n computertafel werkt. En zo viel ik van het een in het ander. Na een week of twee rondwapperen in huis zwaaide ik (in gedachten dan) met een tevreden gevoel mijn opgeruimde en blinkende huisraad uit.
Toen was het huis dus, op de huurmeubelen na, zo goed als leeg. Da's handig, dacht ik, kan ik vast wat voorwerk doen voor het schoon opleveren van het huis. Het leek me handig om de eerste indruk in ieder geval goed te laten zijn, dat nodigt toch minder uit om op alle details te gaan letten (had ik ook zelf ervaren). Dus toch de ergste vieze vingers maar even van de muren poetsen. Ah, gaaf, ook dat kan mijn witte toversponsje heel erg goed. Drupt wel een beetje...Wat zijn die lichtere vlekken op de vloer eigenlijk? Oh nee hè, ik heb toch niet de vloer beschadigd?! Huh, dat lijkt wel schone vloer, oftewel, de rest is vieze vloer. Even de beschadigingen op de deuren wegwerken met scratch polish. Op een idee gebracht door de trap, waar het vuil gewoon onder de lak zat, dacht ik nog heel even, zal ik het er zo opsmeren? Toch eerst maar even schoonmaken. Na één deur was mijn water zwart. Nog maar tien te gaan. En zo viel ik weer van het een in het ander. Met het vervangen van de peertjes toch ook maar even de spotjes afstoffen (hatsjie), leeg zag de kledingkast er van binnen toch een beetje smoezelig uit, hoe kan een ronddraaiende plafondventilator nou zoveel stof verzamelen (dat begrijp ik nog steeds niet) en als je twee keer over de lichtknopjes heen poetst gaan ze wel schoon. Zo gaandeweg werd ik het toch wel een beetje zat, al dat gepoets.
Het teruggeven van de sleutel aan de landlord ging in één keer goed. Geen enkele opmerking! Zelfs niet over de beschadigde vloerlak op Jari's kamer, waar de bureaustoel had gestaan (wel even bijgewerkt met scratch remover natuurlijk). Een blije landlord en een nog blijere vrouw van de landlord ('wat fijn dat je zo goed voor het huis hebt gezorgd').
En ik? Natuurlijk was ik ook blij. Geen gedoe op dit vlak, heerlijk! Maar ik blijf voor mezelf toch met een vraagje zitten: ben ik nou een poets of ben ik geen poets? Ik hou het er maar op, dat als ik eenmaal aan het poetsen ben, dat ik dan een poets ben. Ik moet nog eens even nadenken over mijn poets-taktiek in Amerika...
En dan toch maar, voor degenen die te zijner tijd ook de sleutel aan een Singaporese landlord terug moeten geven, mijn ervaringen:
- Die witte sponsjes zijn geweldig om Singaporees zwart stof overal af te poetsen. Je kunt ze in ieder geval kopen bij een grote Fairprice.
- Old English scratch remover werkt erg goed op vloeren, kasten en deuren, maar na een tijdje komen de krassen gewoon weer boven water. Niet te lang van te voren doen dus.
- Het is voor Singaporese landlords heel erg belangrijk dat alle airco's en fans het doen (daar kan ik nog inkomen) maar ook lampen is een heikel punt. Ze hebben bij de oplevering echt álle (!) lichtknopjes uitgeprobeerd.
- Normaal gesproken moet je al je gordijnen naar de drycleaner brengen en de bon overleggen. Mocht je goede reden hebben dit niet te doen (niet gebruikt, beter zelf wassen), dan is het slim dit van tevoren met de landlord te bespreken.
- Ik heb mijn gordijnen laten stomen bij Just Relax (mooie naam) voor sgd 7,- per kg. Dit was het goedkooptste wat ik kon vinden. En de prijsverschillen zijn behoorlijk (sgd 10 per kg bij de stomerij bij mij in de straat). Voor sgd 7 kwamen ze het ook thuis ophalen en afleveren. In totaal was ik zo'n sgd 240 kwijt, wat mij erg mee viel.
- Gordijnen afhalen gaat heel snel. Gordijnen ophangen is een rustgevend werkje (al die haken een voor een terug in de stof pikken), maar duurt ontzettend lang! En is dus toch niet zo rustgevend als je die middag je huis klaar wil hebben. Je kunt dit ook laten doen door de stomerij of er gewoon een beetje eerder aan beginnen.
Succes enne....poets ze!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten