De echte schrijver

Ik heb mijn schrijfcursus weer opgepakt. Nu ben ik dus het deel wat ik al gedaan had zo'n beetje aan het ophalen. Even kijken waar het ook alweer allemaal over ging. Daarbij lees ik natuurlijk ook door mijn aantekeningen én de oefenopgaven. Eén van die opgaven ging over je interne criticus. Die interne criticus van mij heeft de irritante gewoonte altijd zeer luid en duidelijk aanwezig te zijn. Ik schreef pas op in mijn schrift: Ik ben zó streng voor mezelf dat ik mezelf zou haten als ik zo zou zijn voor anderen. Hier is dus werk aan de winkel. 

Terug naar de schrijfcursus. De opdracht was om te luisteren naar 'radio Gekkenwerk' (oftewel je interne criticus) en op te schrijven wat je dacht dat een echte schrijver was. Hier is wat ik zo'n twee jaar geleden opschreef:

Een echte schrijver is iemand die al veel ellende heeft meegemaakt. Bijvoorbeeld een kind verloren of een partner. Het is iemand die zijn hele leven al heeft willen schrijven. Het is zijn droom, zijn passie, het enige belangrijke in zijn leven. Het is iemand met een studie journalistiek of Nederlands, want zomaar zonder gedegen opleiding schrijver worden, dat kan natuurlijk niet. Schrijven is het enige belangrijke in het leven van de schrijver. Hij heeft geen gezin en hoeft niet allerlei dingen te regelen. Hij hoeft alleen voor zichzelf te zorgen. En te schrijven natuurlijk...

Een echte schrijver heeft een goed idee en schudt zo een heel boek uit zijn mouw. Hij begint te schrijven en dan ontstaat het verhaal vanzelf. Een echte schrijver weet ook zoveel van zijn onderwerp, dat hij nooit iets op hoeft te zoeken. Hij is zeer intelligent, want anders zou niemand ooit een boek van hem willen lezen. Door wat ie meegemaakt heeft, heeft ie echt iets slims te vertellen, geen open deuren. Die weet ie dan zo in zijn boek te verstoppen, dat het nog lastig is voor een leek als ik om het eruit te kunnen halen. Een echte schrijver legt een extra laag in zijn werk die ik niet eens kan begrijpen. Een echte schrijver gaat naar het boekenbal en zit bij De wereld draait door. Een echte schrijver is een beetje raar, bijzonder, heeft een tik. Een echte schrijver is een beetje eenzaam.

Tja, ik begrijp nu wel waarom het me toch niet lukte die cursus af te maken. En ik heb, nog nalachend om mezelf, buiten zittend op de schommelbank in het zonnetje, zojuist besloten om voortaan de volgende definitie van 'een echte schrijver' te hanteren: 

Een echte schrijver is iemand die schrijft.

Die interne criticus is nog niet van me af, ik maak al vorderingen!