Life as usual

Langzamerhand krijgen wij een beetje een beeld hoe ons normale leven er hier uit gaat zien. De kinderen zijn voor de tweede week naar school en beginnen een klein beetje te wennen. Ze kennen in ieder geval een aantal van de andere kinderen uit de klas bij naam en hier en daar worden de eerste speelafspraken gemaakt. Dat is mooi!

Ook de totaal andere aanpak op school begint een beetje vertrouwd te worden. Jari en Iven zijn om. Zelfs Iven gaat nu fluitend naar school. Ongelofelijk! Maaren heeft nog moeite met alle veranderingen. Hij voelt zich af en toe nog alleen in de klas. De juf is ingeseind en het gaat ondertussen al wat beter.

Lasse is gisteren voor het eerst naar pre-school Jip en Janneke geweest. Hij kon niet wachten tot hij eindelijk ook naar school mocht. Hij was nog wel benieuwd of vriendinnetje en buurmeisje uit Nederland Suze nu ook naar deze school kwam...
Vanaf volgende week gaat hij drie ochtenden van half negen tot twaalf naar Jip en Janneke. Vanaf 1 september met de schoolbus ("don't worry madame, auntie will bring him to his classroom", aldus de buscoördinator van school).

Vanaf deze week gaan de drie oudste heren al met de schoolbus naar school. Dat betekent om kwart voor zeven opstaan en om tien voor acht klaarstaan. Ze worden hier voor de deur opgepikt door de bus en zijn dan iets voor half negen op school. Iedereen neemt lunch in een koeltas mee naar school. Om twee uur is Maaren uit en komt dan met de schoolbus weer naar huis. Om drie uur zijn Jari en Iven uit en ook die worden weer netjes thuis afgeleverd. Behalve op vrijdag, dan is iedereen om half twee klaar op school.

Als je na school met een vriendje wil spelen, mag je met de schoolbus van het vriendje mee naar huis (ze hebben allemaal verschillende routes). Ik moet ze dan om een uur of vijf zelf ophalen. Nu stapte ik in Deurne even op de fiets en was ik twintig minuten later (inclusief even kletsen) weer thuis. Hier is dat toch anders...Gewapend met navigatie en telefoonnummer stapte ik gisteren in de auto om Jari te gaan halen. Je stort je dan in het stadse verkeer (erg druk om die tijd), dus goed opletten. Ik heb ondertussen geleerd om braaf de navigatie te volgen en niet al te veel zelf na te denken, want dat werkt niet met al dat eenrichtingsverkeer hier. Drie kwartier later was ik weer thuis...

Kimmo zit deze week in India. Ook die moet nog een beetje acclimatiseren op het werk. Heel veel kans krijgt ie daar niet voor, want de prestatiedruk wordt nu al langzamerhand opgevoerd. Ik heb er alle vertrouwen in dat dat goed komt, maar ik zie van ver af de bui al wel een beetje hangen. Denk dat ik af en toe moet zorgen dat het gezin op de eerste plaats komt.

En ik? Ik denk dat alle instanties bang zijn dat ik me al verveel. Ik word bezig gehouden met alle administratie rondom verzekeringen, bankrekeningen, formulieren voor school, aanmelden bij de huisarts, belasting, klusjesmannen voor reparaties aan het huis, moeten we nu wel of niet iemand hebben om preventief ongedierte te bestrijden enzovoorts enzovoorts. Niks lezen en wat knutselen! Ben blij dat ik net een gaatje heb gevonden om m'n knutselspullen en boeken uit te pakken.

Location:Hillcrest Rd,,Singapore