Lasse heeft het nog niet helemaal helder. Hij vertelt tegen iedereen die het horen wil: 'Wij gaan op vakantie en dan gaan we slapen in de tent.' In zijn belevenis horen die twee dingen bij elkaar. 'Nee, Lasse,' zeg ik dan, 'we gaan in hotels slapen, in een echt bed.' Het begrip "hotel" moet komende vakantie nog duidelijk worden.
We vliegen zaterdag eerst voor vier nachten naar Bangkok. Daar gaan we natuurlijk het koninklijk paleis bekijken en de tempels, maar we gaan ook een middag fietsen. Kijken of we het nog kunnen. Daarna gaan we naar de River Kwai. Natuurlijk naar de brug, maar ook een stukje over het spoor. Vervolgens reizen we met de nachttrein naar het zuiden. Daar logeren we twee nachtjes in de jungle en laten we ons rijden op olifanten. Tot slot gaan we vier dagen relaxen op tropisch eiland Ko Lanta. Hier hopen we ook te kunnen snorkelen. Deze week kijk ik iedere dag even op de websites van de hotels, lees ik in het reisgidsje en bekijk ik voor de zoveelste keer het reisplan. Lang leve de voorpret!
Jullie snappen het al, wij hebben er zin in. Alles is goed geregeld, de overnachtingen, de tussentijdse transfers en hier en daar een excursie zijn geboekt (op de bonnefooi reizen met vier kinderen is voor mij echt te veel gevraagd). Zo ook de transfer van het vliegveld in Bangkok naar ons hotel. Ik zie het al helemaal voor me...dat daar dan zo'n Thaise meneer staat met een bordje in zijn handen "family Zegers", of zoiets. Ik vind dat altijd zo intrigerend, die mensen met die bordjes op een vliegveld. Die staan dus te wachten op iemand die ze helemaal niet kennen. En als je dan uit een vliegtuig komt en er staat een onbekende met een bordje met jouw naam erop, dan voel je je toch wel even heel belangrijk. Ik zou bijna het reisbureau bellen, dat ze ons kunnen herkennen aan een stuk of wat zebrakoffers. Toch maar niet. Maar die man met dat bordje, ik hoop echt dat hij er staat!
Location:Singapore
Genieten..genieten..genieten. *6!
BeantwoordenVerwijderen