Expatvrouw

Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar bij mij kwamen bij het begrip "expatvrouw" altijd een hoop stereotiepe beelden bovendrijven. Iets in de trant van gebruinde slanke vrouwen met dure merkkleding, hoge hakken, dure handtas, die elke dag koffie en wijn drinkend, tennissend en vooral winkelend door het leven gaan. Ondertussen heb ik natuurlijk een hoop expatvrouwen ontmoet en ben ik er notabene zelf één, dus is mijn beeld wel een beetje bijgesteld.

Bij de informatieavonden op school, tijdens de koffiebijeenkomsten per groep (4 dus voor mij!), op het feestje van afgelopen zaterdag (ja, ja, we hebben de Nederlandse gewoonte altijd als laatste naar huis te gaan ook in Singapore braaf voortgezet) en bij het ophalen van de kinderen, overal kom je de Nederlandse expatvrouwen tegen. En het leuke is, iedereen is vanuit een verschillende achtergrond in Singapore terecht gekomen. Voor de één is Singapore de eerste ervaring als expatvrouw, de ander komt hier via Shanghai, Jakarta, Hongkong, Amerika en/of Peru. De één is jaren geleden vertrokken en is hier of in een ander buitenland bevallen van de kinderen, de ander sleept al meteen een heel gezin mee. De één kon niet wachten om uit Nederland weg te gaan, de ander kan niet wachten om weer naar Nederland terug te keren. De één wordt meteen lid van de Hollandse club en stort zich volop op het hulpouderschap op school, de ander kijkt eerst eens de kat uit de boom. Het is ontzettend leuk en interessant om al die verhalen en de bijbehorende meningen te horen. Het zet je aan het denken...

Natuurlijk hebben "wij expatvrouwen" ook een aantal dingen gemeen. We weten allemaal dat het wel wat moeite kost, maar dat het dus kan, je gezin en bijbehorende spullen oppakken en naar de andere kant van de wereld verhuizen. Dat maakt flexibel.

Niemand heeft hier z'n familie om zich heen. En daarnaast hebben we allemaal een hardwerkende expatman die ook nog eens vaak voor z'n werk door Zuidoost-Azië reist. Dat maakt dat we op zoek zijn naar contact om onze ervaringen uit te wisselen en te praten over wat ons bezig houdt.

De meesten expatvrouwen hebben een hoger opleidingsniveau, maar kunnen desondanks hier niet werken. Dat maakt dat we continue op zoek zijn naar mogelijkheden om ook onszelf te ontwikkelen en af en toe nog eens iets intelligents te doen.

Het belangrijkste wat we gemeen hebben, en ik denk dat we dat gemeen hebben met alle moeders over de hele wereld, is dat we allemaal willen dat het onze kinderen goed gaat. Dat zij zich goed thuis voelen in hun nieuwe omgeving. Dat ze gezond zijn. Dat ze met plezier naar school gaan. Dat ze kunnen sporten of muziek maken. Dat ze vriendjes en vriendinnetjes hebben om mee te spelen. En dat maakt dan weer dat wij expatmoeders met ons kroost achterin de auto heel Singapore doorkruisen! Dat wij met etenstijd op het voetbalveld staan. Dat wij wat afbellen en sms-en om speelafspraken voor onze kinderen te maken. Dat wij iedere dag huiswerk maken. Dat wij denken aan gymspullen, hockeybitjes en biebboeken. Dat wij met onze kinderen bij het avondeten vechten om een boontje of een hapje rijst. Dat wij naar de German Market rijden om een pak veel te dure hagelslag te kopen. Dat wij iedere dag verhaaltjes lezen en liedjes zingen. Dat wij kampioen zijn in creatieve manieren bedenken om ruzies op te lossen. Dat wij mee gaan zwemmen terwijl we helemaal niet van zwemmen houden. Dat we 2 uur lang op een kokend hete skatebaan zitten en kijken naar alle geweldige trucjes...

En dan nog zeggen we tegen elkaar: "ik weet eigenlijk ook niet wat ik de hele dag doe. Nu heb ik nog steeds geen boek gelezen".

Kortom, mocht je ooit onverhoopt expatvrouw worden, dan hoef je niet te gaan lijnen, niet te gaan shoppen, geen wijn leren te drinken en niet te leren tennissen (alhoewel ik dat van harte kan aanbevelen, gewoon omdat het erg leuk is). Blijf gewoon jezelf en geniet. Ik voel mij een bevoorrecht mens!